الف) خدا رو سپاسگزار هستم که این توفیق رو نصیبم کرد بتونم با ایجاد وبلاگ عقاید و اطلاعاتم رو در زمینه‌هایی که تخصص بیشتری دارم بیان کنم.

ب) دوستانی که بیشتر با بنده و شرایطم آشنا هستند، زیاد تعجب نکنند که دست به وبلاگ‌نویسی زدم. آخه چه عیب داره به این علاقه‌ام پاسخ مثبت بدم؟ چون اون وب‌سایت توسط دوستدارانم در پایتخت راه‌اندازی شده و مسئولینش هم خودشون هستند و کاری به من نداره.

پ) باز هم تعجب نکنید که دست به این کار زدم. می‌دونید چرا؟! چون من از اول سال 1387 فوتبال! رو واسه‌ی همیشه گذاشتم کنار و تحت هیچ شرایطی دیگه حاضر به فکر کردن به فوتبال نیستم. به همین دلیل من از آغاز سال جدید فقط و فقط یک محصل دانشگاه هستم. دیگه اون مشغله‌ی فشرده‌ی اجرایی فوتبال به پایان رسید و اکنون هستم در خدمت شما...

ت) از همه‌ی شما دوستان عزیزم خواهش می‌کنم در زمینه‌های مذهبی و روان‌شناسی (که البته شاخه‌های زیادی نیز دارند) اگه سؤالی داشتید حتماً بیان کنید من با کمال میل جوابگو شما هستم.

ث) استرس ندارم از اینکه مطالبی رو بنویسم اما مخاطب و مطالعه‌کننده نداشته باشه. چون اعتقاد و ایمان دارم به اینکه دوستانی دارم که وقتی به وبلاگم مراجعه می‌کنند مطلب من رو با دقت می‌خونند. در مورد مسائل مختلف مذهبی، روانشناسی یا اصلاً حرف‌های دل خودم...